W jaki sposób układ odpornościowy rozpoznaje to, czego nigdy wcześniej nie widział?
Dr hab. Małgorzata Cebrat wyjaśni w jaki sposób układ odpornościowy rozpoznaje to, czego nigdy wcześniej nie widział i chroni nas przed ciągle zmieniającymi się bakteriami i wirusami.
Kluczem do właściwego funkcjonowania układu odpornościowego jest umiejętność niezawodnego odróżnienia tego, co własne, od tego, co obce. Nieustanna ewolucja patogenów, które mogłyby zostać rozpoznane przez układ odpornościowy, powoduje, że układ odpornościowy staje więc przed zasadniczym problemem: jak rozpoznać coś, z czym organizm nigdy wcześniej się nie zetknął? Jak przygotować się do rozpoznania patogenu, który dopiero pojawi się w biosferze? Jedynym możliwym wyjściem jest przygotowanie zawczasu ogromnej liczby różnorodnych elementów rozpoznających (receptorów), mogących w przyszłości posłużyć do rozpoznania obcych struktur, nawet tych, które dopiero powstaną w drodze ewolucji. Ponieważ takimi receptorami są białka, a te kodowane są przez geny, których sekwencja zapisana jest w genomie, pojemność genomu (mieszcząca kilkadziesiąt tysięcy genów) byłaby zbyt mała, aby zakodować odpowiednio dużą liczbę wariantów białek receptorowych. Wytworzenie ogromnej różnorodności receptorów jest możliwe dzięki procesowi rekombinacji V(D)J ‒ bazując na ograniczonej liczbie prostych elementów składowych, jest ona w stanie wytworzyć złożony system rozpoznawania antygenów.